Wachau'nun yumuşak tepeleri üzerinde yumuşak bir sis uzanırken, sabah güneşinin ışığı Tuna Nehri'ni sıvı altın renginde yıkar - bu görüntü sadece manzaraya değil, Avusturya sanatının ruhuna da nüfuz eder. Avusturya'da sanat her zaman zıtlıkların aynasıdır: Alp berraklığı ve barok zenginlik, imparatorluk ihtişamı ve burjuva samimiyeti, melankoli ve yaşama sevinci burada bir araya gelir. Bu ülkenin sanatçıları her zaman doğadan, müzikten ve sosyal değişimden ilham almış ve sınırlarının çok ötesine yayılan eserler yaratmışlardır.



Avusturya resmini düşündüğünüzde, gelenek ve yeni başlangıçlar arasındaki canlı gerilimi hemen hissedersiniz. Örneğin "Öpücük" adlı tablosu günümüzde Art Nouveau'nun özeti olarak kabul edilen Gustav Klimt, Bizans mozaiklerinden ve Viyana salonlarının duygusallığından esinlenmiştir. Parıldayan altın rengi yağlıboya tabloları sadece dekoratif değil, aynı zamanda özlem, erotizm ve mutlak olanın arayışını da anlatır. Klimt'in genç çağdaşı Egon Schiele daha da ileri gitti: Gergin çizgiler ve etkileyici renklerle, sanki en içtekini dışa çevirmek istercesine insan varlığını gözler önüne serdi. Suluboyaları ve çizimleri bugüne kadar bir elektrik şoku etkisi yaratmıştır - ham, savunmasız, tavizsiz.



Ancak Avusturya'nın sanat tarihinde Viyana Modernizminin ünlü isimlerinden çok daha fazlası var. Ferdinand Georg Waldmüller ve Rudolf von Alt gibi ressamlar, 19. yüzyılın başlarında Alp manzaralarının ışık ve atmosferini yakalamanın yeni yollarını arıyorlardı. Suluboyaları ve guajları neredeyse fotoğrafik bir hassasiyete sahiptir ve yine de gündelik olanı yücelten sessiz bir şiirsellikle yankılanırlar. Daha sonra, 20. yüzyılda Viyana radikal deneylere sahne oldu: Örneğin Günter Brus önderliğindeki Viyanalı Aksiyonistler, çizimleri ve baskılarıyla temsil edilebilir olanın sınırlarını zorlamış ve değişen toplumda sanatçının rolünü sorgulamışlardır.



Fotoğrafçılık Avusturya'da erkenden coşkulu destekçiler buldu. Uygulamalı sanatlar merkezi olan efsanevi Wiener Werkstätte, 1900'lerde fotogram ve kolaj denemeleri yapmaya başlamıştı bile. Daha sonra Trude Fleischmann gibi fotoğrafçılar modern kadın imajını şekillendirirken, Inge Morath fotoğraf makinesiyle dünyayı dolaştı ve fotoğraflarında her zaman Avusturya melankolisinin bir dokunuşunu korudu. Daha az bilinen ama daha da büyüleyici olan bir başka şey de 1970'lerde Graz'da Avrupa'nın ilk fotoğraf galerilerinden birinin kurulmuş olması ve bugün hala yenilikçi fotoğraf sanatının çekirdeği olarak kabul edilmesidir.



Avusturya sanatı renklerin, şekillerin ve duyguların bir kaleydoskopudur - bazen narin ve sessiz, bazen de heyecan verici ve kışkırtıcı. Çalkantıların ortasında kimlik arayışını, doğa ve müzik sevgisini, süsleme arzusunu ve indirgemenin gücünü anlatır. Bu sanatla ilgilenen herkes sadece bir ülkenin tarihini değil, aynı zamanda sanatçılarının görünmeyeni görünür kılmaya yönelik doymak bilmez arzusunu da hisseder. Avusturya'nın hayata bakışı her fırça darbesinde, her çizgide ve ışığın her yansımasında yaşamaya devam ediyor - bu duygu sanat baskılarında, reprodüksiyonlarda ve fotoğraflarda tekrar tekrar keşfedilebilir.