Max Kurzweil çok varlıklı bir aileden geliyordu, babasının Moravya'da bir şeker fabrikası vardı. Fabrika satıldıktan sonra aile Viyana'ya taşındı ve baba emekli oldu. Max'in olağanüstü sanatsal yeteneği erken ortaya çıktı ve optimal mali aile durumu sayesinde desteklenebildi. Max liseyi bitirdi ve liseden mezun olduktan sonra 1886'dan 1892'ye kadar Viyana'daki Güzel Sanatlar Akademisi'nde okudu. Orada, diğerlerinin yanı sıra, Alman-Avusturyalı ressam Christian Griepenkerl ve ünlü Avusturyalı "Doğu ressamı" Leopold Karl Müller tarafından öğretildi. »Orient-Müller« defalarca Mısır'a gitti ve büyüleyici yaşam ve manzaralar hakkındaki izlenimlerini suluboya ve yağlı boya tablolarda yakaladı.
Viyana'da okuduktan sonra 1892'de Paris'te Julien Akademisi'nde kaldı. Max Kurzweil burada iki yıl okudu. Max Kurzweil'in ilk çalışmaları başarıyla sergilendi ve büyük beğeni topladı. Tanınmış bir Avusturyalı ressam ve Art Nouveau'nun grafik sanatçısı oldu ve örn. B. »Sarı Elbiseli Bayan«. "Demirci" ve "Balıkçı". Kısa süre sonra ışığı ve rengi işinin merkezine taşıdı. Bu, mantıksal olarak onu, özellikle 19. yüzyılın ikinci yarısından itibaren Fransız resmini şekillendiren Empresyonizme götürdü. Max Kurzweil, bu modeli temel alarak benzer şekilde ışıkla dolu manzara izlenimleri yarattı. 1896'da Brittany'de yaptığı "Genesen" adlı tablosuyla Viyana'da "Küçük Altın Devlet Madalyası" ile ödüllendirildi. Bohem ressam, grafik sanatçısı ve zanaatkar Emil Orlik (1870-1932) onu Japon renkli gravürüyle tanıştırdı. Max Kurzweil, 1903'te bu görüntü çoğaltma tekniğine dayalı olarak birkaç gravür yarattı, örn. B. »Yastık« ve »Oturmuş Çıplak«. Bazı gravürlerinde 19. yüzyılın sonlarında yaygınlaşan Ekspresyonist üsluptan etkilenmiştir. O zamanlar Max Kurzweil, özellikle Norveçli ressam Edvard Munch (1863-1944) ve İsviçreli ressam Ferdinand Hodler'in (1853-1918) sansasyonel eserlerinden ilham almıştı.
1895'te Max Kurzweil, Breton liman kenti Concarneau'nun belediye başkan yardımcısının çok güzel bir kadın olan kızıyla evlendi. Karısı sık sık çizimleri ve gravürleri için poz verdi. O sırada z'yi boyadı. B. »Concarneau Limanı« ve »Gölet. Ne yazık ki, mutlu bir evlilik değildi. Max ve Marie-Josephine Marthe çocuksuz kaldılar ve sonunda ayrı yaşadılar. Karısı Viyana'da kendini hiç evinde hissetmiyordu ve Fransa'daki anavatanına dönmeyi özlüyordu. 1909'dan itibaren Max Kurzweil, Viyana'daki Kadın Akademisi'nde çizim ve resim dersleri verdi. Hayatı boyunca melankolisinden muzdaripti. Mayıs 1916'da resim öğrencisi Helene Heger ile birlikte intihar etti. Max'in bu genç kadınla, onu duygusal olarak çok fazla zorlayan bir ilişkisi vardı. Her ikisi için de tek çıkış yolu olarak kendi stüdyosunda intiharı gördü.
Max Kurzweil çok varlıklı bir aileden geliyordu, babasının Moravya'da bir şeker fabrikası vardı. Fabrika satıldıktan sonra aile Viyana'ya taşındı ve baba emekli oldu. Max'in olağanüstü sanatsal yeteneği erken ortaya çıktı ve optimal mali aile durumu sayesinde desteklenebildi. Max liseyi bitirdi ve liseden mezun olduktan sonra 1886'dan 1892'ye kadar Viyana'daki Güzel Sanatlar Akademisi'nde okudu. Orada, diğerlerinin yanı sıra, Alman-Avusturyalı ressam Christian Griepenkerl ve ünlü Avusturyalı "Doğu ressamı" Leopold Karl Müller tarafından öğretildi. »Orient-Müller« defalarca Mısır'a gitti ve büyüleyici yaşam ve manzaralar hakkındaki izlenimlerini suluboya ve yağlı boya tablolarda yakaladı.
Viyana'da okuduktan sonra 1892'de Paris'te Julien Akademisi'nde kaldı. Max Kurzweil burada iki yıl okudu. Max Kurzweil'in ilk çalışmaları başarıyla sergilendi ve büyük beğeni topladı. Tanınmış bir Avusturyalı ressam ve Art Nouveau'nun grafik sanatçısı oldu ve örn. B. »Sarı Elbiseli Bayan«. "Demirci" ve "Balıkçı". Kısa süre sonra ışığı ve rengi işinin merkezine taşıdı. Bu, mantıksal olarak onu, özellikle 19. yüzyılın ikinci yarısından itibaren Fransız resmini şekillendiren Empresyonizme götürdü. Max Kurzweil, bu modeli temel alarak benzer şekilde ışıkla dolu manzara izlenimleri yarattı. 1896'da Brittany'de yaptığı "Genesen" adlı tablosuyla Viyana'da "Küçük Altın Devlet Madalyası" ile ödüllendirildi. Bohem ressam, grafik sanatçısı ve zanaatkar Emil Orlik (1870-1932) onu Japon renkli gravürüyle tanıştırdı. Max Kurzweil, 1903'te bu görüntü çoğaltma tekniğine dayalı olarak birkaç gravür yarattı, örn. B. »Yastık« ve »Oturmuş Çıplak«. Bazı gravürlerinde 19. yüzyılın sonlarında yaygınlaşan Ekspresyonist üsluptan etkilenmiştir. O zamanlar Max Kurzweil, özellikle Norveçli ressam Edvard Munch (1863-1944) ve İsviçreli ressam Ferdinand Hodler'in (1853-1918) sansasyonel eserlerinden ilham almıştı.
1895'te Max Kurzweil, Breton liman kenti Concarneau'nun belediye başkan yardımcısının çok güzel bir kadın olan kızıyla evlendi. Karısı sık sık çizimleri ve gravürleri için poz verdi. O sırada z'yi boyadı. B. »Concarneau Limanı« ve »Gölet. Ne yazık ki, mutlu bir evlilik değildi. Max ve Marie-Josephine Marthe çocuksuz kaldılar ve sonunda ayrı yaşadılar. Karısı Viyana'da kendini hiç evinde hissetmiyordu ve Fransa'daki anavatanına dönmeyi özlüyordu. 1909'dan itibaren Max Kurzweil, Viyana'daki Kadın Akademisi'nde çizim ve resim dersleri verdi. Hayatı boyunca melankolisinden muzdaripti. Mayıs 1916'da resim öğrencisi Helene Heger ile birlikte intihar etti. Max'in bu genç kadınla, onu duygusal olarak çok fazla zorlayan bir ilişkisi vardı. Her ikisi için de tek çıkış yolu olarak kendi stüdyosunda intiharı gördü.
Sayfa 1 / 1