"Lauer'daki Kaplan", izleyiciyi çölün uçsuz bucaksızlığına götürüyor. Gerçekçi ressam Jean Leon Gerome, gösterişli eseri dört bölüme ayırıyor: ön planda, bozkırdaki bir tepede güçlü bir kaplan oturuyor. İzleyiciye arkasını dönmüş, ağzı açık, bakışları uzaklara yönelmiş. Bunun aksine, sanatçının soluk griye koyduğu devasa bir seviye ortaya çıkıyor.
Bu da, resmin solunda ve sağında sonsuzca devam ediyormuş gibi görünen çıplak bir dağ manzarası ile çerçevelenmiştir. Üstünde: yumuşak bulutlu, neredeyse sakin, mavi bir gökyüzü. Güçlü ovayı da parıldayan, neredeyse acımasız bir parlaklıkla yıkayan ışık buradan geliyor.

Ama dramı asıl aktaran çorak arazinin sonsuzluğu değil! Gerome'nin harika kürkü ve gergin duruşuyla en ince ayrıntısına kadar boyadığı ve aydınlattığı asil kaplandır. Kaplan, bu uçsuz bucaksız doğanın gerçek hükümdarıdır. Sadece birkaç cümle ile uzun mesafeleri kat edebilir. Böylece kaplan, izleyicinin karşı taraftan ovada toplandığını çok küçük gördüğü yürüyen birlikler için bir tehlike haline gelebilir. Burada havada tehlike var. Halkın planladığı bir saldırı mı var? Delmek için mi toplanıyorlar? Yoksa bu askerler bir saldırıyı püskürtmek zorunda mı kalacak? Bir avcı olarak kaplan, yaklaşmakta olan olası dövüş için bir metafor olabilir.

Resim hemen izleyiciye hayvanın gücünü, olası tehlikeli durumu ve görünüşte sonsuz enginliği aktarıyor. İnsan burada ancak birlikte durursa hayatta kalabilir. Buna karşılık, hayvan da kendi kendine ikna eder. Korkmuş veya güçsüz görünmüyor. Kaplan ilgi gösterir ve uzaktaki gözlerinin önünde olup bitenlere odaklanır.
Ovadaki insanlar da bunu algılıyor mu? Sanatçı bu soruya cevap vermiyor. Resmi manevra için yer bırakıyor ve farklı yönlerde daha fazla düşünülebilir!

---

Saatteki Kaplan · Jean Leon Gerome