Terapi olarak resim yapmak, bedeni ve zihni dengeye getirmek için harika bir yaklaşımdır. Helen White, iyileşme yolunda profesyonel bir sanat kariyerine adım atacağını öngöremeden resmin iyileştirici etkilerini kullandı. Helen White, pek çok yaratıcı genç gibi sanat diplomasına başlamıştı. Çalışmaları sırasında, ona kötü prognoz verildi. Performansınız, resim yaparak geçiminizi sağlamaya asla yetmez. Helen dışarı çıktı ve yağlı boyalarını dolaba koydu. Otuzlu yaşlarının ortalarında Helen bir sağlık krizine girdi. Mesleki olarak yönünü şaşırdı, çok çalıştı, çeşitli aktiviteler denedi ve dahası mutsuz oldu. Dağınık bir dolabı açtığında fırçası ve boyası ayaklarının dibine düştü. Helen yeniden resim yapmaya başladı ve ilk fırça darbelerini eve gelme hissi olarak tanımladı. Neredeyse meditatif bir şekilde, her gün bir fırça aldı ve tuvale renkler uyguladı. Sadece iki yıl sonra ressam sergilere katılmak için davet aldı ve resim o zamandan beri Helen White'ın hayatının önemli bir parçası oldu.
Helen White tutkulu bir sanatçıya dönüştü. Her boş dakikasında işi üzerinde çalışır, her zaman sürekli gelişmeye açıktır. Helen, ışık dolu anlarda ilham bulur. Güneş ışığının okşadığı ve küçücük bir an için değişen çiçekler ve çiçekler. Renkler güçlü ve yoğundur ve güçlü bir enerji yayar. Helen White iyileşme yolundayken her gün doğa yürüyüşleri yapmaya başladı. Sanatçının her zaman yanında yoğun ışık anlarını yakaladığı bir kamerası vardır. Atölyede ressam doğada edindiği deneyimleri tuvale işler.
Fotoğraf ve tuval üzerine yağlı boya resim, Helen White'ın işinde birleşen ve bağımsız resimsel biçimler oluşturan iki sanat biçimidir. Sanatçı kendi kendini yetiştirmiştir. Bilgi, resim üslubu ve teorik altyapı, sanatçının atmış olduğu birçok küçük adımın ve deneyimlerin bir toplamıdır. Dijital süreçlerin kullanılması, Helen'in fırça darbelerini ve fotoğrafik pikselleri birleştirmesini sağlar. Sanatçı, dijital araçları kullanarak, tek tek görüntü katmanlarını üst üste bindirerek tamamen yeni nesil sanat eserleri yaratıyor. Helen White'ın eserlerine bakıldığında, genellikle resmin bir resim mi yoksa bir fotoğraf mı olduğu sorusu ortaya çıkar. Giderek daha sık olarak her ikisinin bir kombinasyonudur. Helen White için sanat, her şeyi kapsayan bir ifade biçimidir. Sanat, duvardaki küçük bir alanla sınırlı kalmamalıdır. Bu nedenle çalışmaları, bir ömür boyu onunla olan bir tutkuyla tasarladığı tekstilleri de içeriyor.
Terapi olarak resim yapmak, bedeni ve zihni dengeye getirmek için harika bir yaklaşımdır. Helen White, iyileşme yolunda profesyonel bir sanat kariyerine adım atacağını öngöremeden resmin iyileştirici etkilerini kullandı. Helen White, pek çok yaratıcı genç gibi sanat diplomasına başlamıştı. Çalışmaları sırasında, ona kötü prognoz verildi. Performansınız, resim yaparak geçiminizi sağlamaya asla yetmez. Helen dışarı çıktı ve yağlı boyalarını dolaba koydu. Otuzlu yaşlarının ortalarında Helen bir sağlık krizine girdi. Mesleki olarak yönünü şaşırdı, çok çalıştı, çeşitli aktiviteler denedi ve dahası mutsuz oldu. Dağınık bir dolabı açtığında fırçası ve boyası ayaklarının dibine düştü. Helen yeniden resim yapmaya başladı ve ilk fırça darbelerini eve gelme hissi olarak tanımladı. Neredeyse meditatif bir şekilde, her gün bir fırça aldı ve tuvale renkler uyguladı. Sadece iki yıl sonra ressam sergilere katılmak için davet aldı ve resim o zamandan beri Helen White'ın hayatının önemli bir parçası oldu.
Helen White tutkulu bir sanatçıya dönüştü. Her boş dakikasında işi üzerinde çalışır, her zaman sürekli gelişmeye açıktır. Helen, ışık dolu anlarda ilham bulur. Güneş ışığının okşadığı ve küçücük bir an için değişen çiçekler ve çiçekler. Renkler güçlü ve yoğundur ve güçlü bir enerji yayar. Helen White iyileşme yolundayken her gün doğa yürüyüşleri yapmaya başladı. Sanatçının her zaman yanında yoğun ışık anlarını yakaladığı bir kamerası vardır. Atölyede ressam doğada edindiği deneyimleri tuvale işler.
Fotoğraf ve tuval üzerine yağlı boya resim, Helen White'ın işinde birleşen ve bağımsız resimsel biçimler oluşturan iki sanat biçimidir. Sanatçı kendi kendini yetiştirmiştir. Bilgi, resim üslubu ve teorik altyapı, sanatçının atmış olduğu birçok küçük adımın ve deneyimlerin bir toplamıdır. Dijital süreçlerin kullanılması, Helen'in fırça darbelerini ve fotoğrafik pikselleri birleştirmesini sağlar. Sanatçı, dijital araçları kullanarak, tek tek görüntü katmanlarını üst üste bindirerek tamamen yeni nesil sanat eserleri yaratıyor. Helen White'ın eserlerine bakıldığında, genellikle resmin bir resim mi yoksa bir fotoğraf mı olduğu sorusu ortaya çıkar. Giderek daha sık olarak her ikisinin bir kombinasyonudur. Helen White için sanat, her şeyi kapsayan bir ifade biçimidir. Sanat, duvardaki küçük bir alanla sınırlı kalmamalıdır. Bu nedenle çalışmaları, bir ömür boyu onunla olan bir tutkuyla tasarladığı tekstilleri de içeriyor.
Sayfa 1 / 4